Halk içre bir âyineyem herkes bakar bir ân görür
Her ne görür kendi yüzün ger yahşî ger yamân görür
Şol câhil ü nâdânı gör örter Hakk’ı inkâr edüp
Kâmil olanlar kâmillerin herbir sözün burhân görür
Medh ile zemmi âlemin kıymetde bir hardal dürür
Har o durur harmânda ol buğdayı kor samân görür
Tutdu rikâbın ârifin nice selâtîn-i evvel
Kâmil olan sultânı gör dervîşi ol sultân görür
Dervîşi Hakk yakmış iken anı yakan sultâna bak
Hammâm içinde dilberi görmez gözü külhân görür
Dedi ulular “levn-i mâ levn-i inâ” dır şübhesiz
Kâne boyanmış göz hemîn Nîl ü Fırât’ı kân görür
Ol dilberin mehdî adı sükker dürür halka tadı
Mısrî çeker bu mihneti ol râhat-ı Rahmân görür